Pačir se nalazi na severno-zapadu bačke, selo između naselja Bajmok, St. Moravica i preseca ga potok Krivaja.

Stare slike o Pačiru

Pačir se nalazi jugo-zapadno od grada Subotice na nadmorskoj  visini od 103 do 112 m.Pačir je u svojoj istoriji nosio više imena među prvima nosio je ime PACHER koje je zabeleženo 1409.god. nakon čega dobija ime PACHYR. Svoje današnje ime PAČIR nosi od 16.02.1462.god.do

1541.god. Selo napadaju Turski vojnici koje haraju do samog uništenja sela.

Selo je u periodu od 1680 – 1726 godine bilo totalno izumrio i nenastanjeno: u to vreme je ova oblast bila poznata kao »Pačirski pašnjaci« i pripadala   je u svojini Somborskih poljočuvara.

Tek 1726.god. poljavljaju se prvi naseljenici, to su bili nomadske porodice koje se rukovodstvo grada sombora slalo na prve prostore jer je ovo bila jedna od najvećih nenaseljenih teritorija pogodnih za stočarstvo i poljoprivredu.

Do obimnijeg naseljevanja područja dolazi između 1783 i 1786.god kada dolaze mađarski kolonisti iz Kišujsalaša.U privrednom razvoju oblasti veliku ulogu je odigrala i pruga Sub. – Vinkovci koja je 1869.god. izgrađena na zapadnom delu atara, kasnije

1895.god. izgređena je i pruga Bajmok – St.Moravica koja se prolazila kroz selo i na kraiu 1908 izgređena je druga Sub. – Crvenka – Odžaci koja se doticala istočni deo sela i bila centar privrednog razvoja za selo. Tih godina Pačir je imao najveći broj stanovnika, oko 5000, zanatlijske radnje koje su proizvodile i za izvoz, mlin za preradu žitarica, dve radionice za proizvodnje sode, dve zadruge za preradu mleka i pogon za preradu alkohola.

Temelji industrijskog razvoja, postaljenih početkom XX veka nisu se menjali sve po završetka II.sv. rata kada je nastavljen dalji razvoj. Prvo je izgređana ciglana zatim pogoni za farbanje tekstilne robe, proizvodnju buradi, metli, zatim osnovana je gređeninska firme sa 400 radnika, poljoprivredna zadruga i prerada polj. proizvoda. U pačiru je postojala benzinska pumpa i više zanatlijskih radionica kao što su: pekari, frizeri, mesari, kovači, stolati, papučari, krojači itd.Na nesreću sela i njegovih građana u poslednih 20 – 30 god. zatvorile su se  sve fabrike i pogoni pa čak i većina privatnih poduzetnika.

Do današnjih dana u selu radi samo mlin i par radnji mešovite robe i poljoprivredne zadruga koje su do danas sve privatizovane. Od nekadašnjih 5000 stanovnika sela ostalo se svega 2500. Naviše radnika ostalo je da radi u zadruzi nekolicina u fabrikama u St.moravici, B.Topoli i Sub. a ostali stanovnici se bave polj.proizvodnjom